1. ทัศนคติต่ออาชีพการงาน
"คนเหล่านั้น ที่อยากร่ำรวยก็ตกอยู่ในข่ายของความเย้ายวน และติดบ่วงแร้ว และในความปรารถนานานา ที่ไร้ความคิด และเป็นภัยแก่ตัว ซึ่งทำให้คนเรา ต้องถึงความพินาศเสื่อมสูญไป ด้วยว่าการรักเงินทองนั้น เป็นมูลรากแห่งความชั่วทั้งมวล และเพราะความโลภนี่แหละ จึงทำให้บางคนห่างไกลจากความเชื่อ และตรอมตรมด้วยความทุกข์" [Tim 6:9]
"ท่านจะปฏิบัติพระเจ้าและจะปฏิบัติเงินทองพร้อมกันไม่ได้" [Matt 6:24]
ใช่แล้ว . . . หากเป้าหมายการทำงานของเรา คือ ความร่ำรวยแล้วล่ะก็ ความเชื่อของเราที่มีต่อพระเจ้า จะต้องสั่นคลอนวันใดวันหนึ่งอย่างแน่นอน หรือถ้าคนยังไม่เชื่อ ก็คงไม่พบพระเจ้าแน่ๆ … คุณเคยเห็นมั๊ย มหาเศรษฐีที่มีเงินทองกองล้น แต่หาสันติสุขไม่ได้ บ้านแตก สาแหรกขาด เพราะเงินทองทำให้คนโลภ และไม่รู้จักพอ
อ้าว 
… ถ้างั้นคริสเตียนไม่ต้องใช้เงินหรอ? ก็คงไม่ใช่ แต่เงินทองเติมเต็มชีวิตไม่ได้ ดังนั้น พระเจ้าต้องมาก่อน เพราะถ้าเรามีพระเจ้า เราจะมีทุกสิ่ง … การปรนนิบัติเงินทอง คือ การทำงานเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่เราปรารถนาอยากจะได้ อยากจะมี โดยพระเจ้าเป็นส่วนรองๆ ของเป้าหมายเหล่านั้น แต่หากเราปรนนิบัติพระเจ้าก่อน เราจะเห็นถึงความสำคัญของการนำวิญญาณ ช่วยเหลือผู้คนให้รับความรอด แม้พระเจ้าจะใช้เราในสาขาอาชีพใดก็ตาม
พระเจ้ามิได้ใช้เพียงคนที่ทำงานประจำกับคริสตจักร เพื่อขยายอาณาจักรของพระองค์ แต่พระเจ้าเรียกเราทุกคน และคนที่พระเจ้าเลือกและเรียก อาจจะอยู่ในบทบาทที่แตกต่างกันออกไป มิฉะนั้น นักธุรกิจก็ต้องเป็นอูฐรอดรูเข็มเสียทุกคน (Matt 19:24) นักประกาศน้อยๆ อาจจะเป็นคุณหมอ ชาวสวน คุณครู นักเล่นหุ้น เลขา พนักงานออฟฟิศ ฯลฯ (แต่คงไม่ใช่คนขายหวยอ่ะ)
"เจ้าเห็นคนที่มีฝีมือในงานของเขาหรือ เขาจะได้เข้าเฝ้าพระราชา
เขาจะยืนอยู่ต่อหน้าคนที่มีชื่อเสียง" [Prov 22:29]
ทัศนคติของเปาโลต่อการทำงาน
"แต่ข้าพเจ้ามิได้ถือว่า ชีวิตของข้าพเจ้าเป็นสิ่งมีค่า และประเสริฐสำหรับตัวข้าพเจ้า
แต่ในชีวิตของข้าพเจ้า ขอทำหน้าที่ให้สำเร็จก็แล้วกัน และทำการปรนนิบัติ ที่ได้รับมอบหมาย
จากพระเยซูเจ้า คือที่จะเป็นพยานถึงข่าวประเสริฐ ซึ่งสำแดงพระคุณของพระเจ้านั้น"
เปาโล เป็นตัวอย่างที่ดีมากของพระคัมภีร์ใหม่ในการรับใช้พระเจ้า เขารักพระเจ้าสุดจิตสุดใจ และอุทิศชีวิตให้กับการประกาศแผ่นดินของพระเจ้า แต่เขาได้วางแบบอย่างที่ดี นั่นคือ "ข้าพเจ้าได้วางแบบอย่างไว้ให้ท่านทุกอย่างแล้ว ให้เห็นว่าโดยทำงานเช่นนี้ ควรจะช่วยคนที่มีกำลังน้อย ระลึกถึงพระวาทะของพระเยซูเจ้า ซึ่งพระองค์ตรัสว่า ‘การให้เป็นเหตุให้มีความสุขยิ่งกว่าการรับ’" [Acts 20:35] เปาโลเป็นอัครทูต เขาจะรอรับเงินถวายจากคนอื่นก็ได้ (ในบางครั้งเขาก็รับ) แต่เปาโลประกอบอาชีพเย็บเต็นท์ ไม่ต้องการเดือดร้อนใคร เลือกเป็นผู้ให้ มากกว่าเป็นผู้รับ
"จงตั้งเป้าว่าจะอยู่อย่างสงบ และทำกิจธุระส่วนของตน
และทำการงานด้วยมือของตนเอง เหมือนอย่างที่เรากำชับท่านแล้ว
เพื่อท่านจะได้เป็นที่นับถือของคนภายนอก และท่านจะไม่ต้องพึ่งอาศัยใครเลย"
[1The 4:11-12]
ในสมัยของเปาโล มีคริสเตียนที่รอการกลับมาของพระเยซูอย่างเข้าใจผิด โดยไม่ทำงานทำการงานอะไรเลย เปาโลจึงบอกว่า "ถ้าผู้ใดไม่ยอมทำงาน ก็อย่าให้เขากิน …ให้เขาทำงานด้วยใจสงบและหากินเอง" [2 The 3:12]
2. ว่าด้วยเรื่อง สิบลด (Tithe)
"พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า จงนำทศางค์ เต็มขนาดมาไว้ในคลัง
เพื่อว่าจะมีอาหารในนิเวศของเรา จงลองดูเราในเรื่องนี้ดูที หรือว่า
เราจะเปิดหน้าต่างในฟ้าสวรรค์ให้เจ้า และเทพรอย่างล้นไหลมาให้เจ้าหรือไม่" [Mal 3:10]
สิบลด หรือ ทศางค์ คือ 10% ของรายได้ หรือ กำไร ที่เราถวายให้กับพระเจ้า โดยผ่านคริสตจักร เพื่อใช้ในพระราชกิจของพระเจ้า เช่น ค่าน้ำ-ค่าไฟโบสถ์ เป็นทุนในการประกาศ เข้ามูลนิธิช่วยเหลือสังคม ฯลฯ แล้วแต่ผู้บริหารคริสตจักรจะจัดสรร ซึ่งที่มานี้ มิใช่มนุษย์ตู่ขึ้นเอาเอง แต่พระเจ้าได้ทรงบัญชาไว้ใน Lev 27:30 ว่า "ทศางค์ ทั้งสิ้นที่ได้จากแผ่นดินเป็นพืช ที่ได้จากแผ่นดินก็ดี หรือผลจากต้นไม้ก็ดีเป็นของพระเจ้า เป็นสิ่งบริสุทธิ์ แด่พระเจ้า"
การถวายสิบลด หรือ ทศางศ์นี้ เปรียบเสมือนการถวายเครื่องบูชา ตั้งแต่สมัย คาอินและอาแบล โดยชาวยิวถือเป็นการนมัสการพระเจ้าอย่างหนึ่ง เป็นการแสดงความสัตย์ซื่อและสำนึกในสิ่งที่พระเจ้าอวยพรเรา … ตัวอย่างการถวาย 10% ในพระคัมภีร์ได้แก่ อาแบล อับราฮัม ยาโคบ เฮเซคียาห์ โดยในยุคหนึ่ง ผู้คนเป็นอยู่อย่างสุขสบาย สนใจแต่ตัวเอง แต่ละเลยที่จะถวายสิบลด พระเจ้าถึงกับตำหนิประชาชนว่า "ฉ้อพระเจ้า" … ในคริสตจักร ไม่มีใครตรวจสอบว่าใครถวายหรือไม่ หรือเท่าไหร่ แต่ขึ้นอยู่กับเราตกลงกับพระเจ้า ซึ่งพระองค์ทรงรู้ว่าเรานั้นสัตย์ซื่อหรือไม่
ใครรู้บ้างว่าเจ้าของบริษัท คอลเกต ชื่ออะไรยกมือขึ้น? 555 เค้าคือ Mr.Colgate เด็กชายผู้ยากจน ทำอาชีพขัดรองเท้า และเป็นเด็กโรงงานทำสบู่ วันหนึ่ง เค้าได้มอบชีวิตของเค้าให้กับพระเจ้า และสัตย์ซื่อในเรื่องการถวายสิบลดเรื่อยมา และต่อมาได้ทำธุรกิจเกี่ยวกับยาสีฟัน จนในที่สุด เค้าเพิ่มสิบลดจาก 10% 20% … มากขึ้น จนกระทั่ง 90% ท่านคอลเกตนี้ ปัจจุบันเสียชีวิตไปแล้ว แต่ชื่อชื่อสินค้าก็ยังคงโด่งดังไปทั่วโลก
อีกเรื่องหนึ่งที่ประทับใจมากๆ คือ TL Osborn เขาถูกทดสอบความเชื่อ เมื่อเขาได้ใช้เงินที่มีอยู่ทั้งหมด ไปในงานพระเจ้า และถึงเวลาที่จะต้องจ่ายค่าผ่อนรถ 40$ ในสมัยนั้น เขาแสวงหาพระเจ้า และถูกท้าทายด้วยคำว่า "จงลองดูเรา" จากพระเจ้า เขาสัตย์ซื่อ แม้จะไม่มีค่าผ่อนรถในวันพรุ่งนี้ แต่เมื่อเขาวางใจพระเจ้าผู้เป็นเจ้าของเงินทอง วันรุ่งขึ้นเมื่อเขาตื่นขึ้น ธนบัตรใบละ 1$ กระจายอยู่ทั่วห้องนอน ทั้งหมด 40 ครบตามจำนวน 5555 ทฤษฎีของใครที่ว่า พระเจ้าจะไม่ส่งเงินมาตรงหน้า คงใช้ไม่ได้ผล มีความเชื่อที่ไหน แบงค์ดอลล่าก็หล่นจากเพดานห้องได้ทั้งนั้นแหละ 
โดยส่วนตัว ก็ถวายสิบลดมาตั้งแต่เด็กๆ เลยรู้ว่าการอวยพรผ่านการถวาย ตามพระสัญญานั้น มันคุ้มค่าเพียงใด เพราะพระองค์ไม่เคยเอาอะไรจากเราฟรีๆ บางครั้งถวาย 100 ไม่กี่วันอยู่ๆ มีญาติให้มา 5 พัน เท่าที่เห็น คริสเตียนหลายคนที่ไม่ได้ถวายสิบลด มักมีปัญหาการเงิน เช่น บางคนกระเป๋าเงินหายบ่อยมาก ฯลฯ เคยมีปัญหาเหมือนกัน ตอนทำงานใหม่ๆ คิดว่าเงินเดือนน้อย เลยทบสิบลดไว้เดือนต่อไป เวลาที่เราทบไปทบมา มันยิ่งบานปลาย จนต้องตัดใจหาทางถวายให้ได้ สถานการณ์จึงกลับเป็นปกติดังเดิม 
3. การให้ และการบริจาค (Giving & Donation)
"เราบอกความจริงแก่ท่านทั้งหลายว่า หญิงม่ายจนคนนี้ ได้ใส่ไว้ในตู้เก็บเงินถวาย
มากกว่าคนทั้งปวงที่ใส่ไว้นั้น เพราะว่าคนทั้งปวงนั้น ได้เอาเงินเหลือใช้ของเขามาใส่ไว้
แต่ผู้หญิงนี้ขัดสนที่สุด ยังได้เอาเงินที่มีอยู่ สำหรับเลี้ยงชีวิตของตนมาใส่จนหมด" [Mark 12:43-44]
การให้ หรือ บริจาค นี้ เป็นการถวายที่นอกเหนือ 10% หรือสิบลดของเรา แต่เสมือนว่าเราถวายแด่พระเจ้าด้วย เช่น การช่วยเหลือพี่น้องคริสเตียนที่ยากจน การถวายเงินเพื่อการประกาศ การถวายเพื่อสร้างอาคาร การสงเคราะห์งานการกุศล ฯลฯ การถวายนี้เป็นเหมือนเครื่องหอมบูชาเช่นกัน (Phi 4:18)
คริสเตียนหลายคนคิดว่า พระเจ้าจะใช้คนรวย หรือนักธุรกิจ ให้มีของประทานด้านการถวายเป็นพิเศษ จริงๆ แล้วอาจเป็นคนธรรมดาทั่วไป บ่อยครั้งในพระคัมภีร์ พระเยซูชื่นชมใคร มักจะเป็นบุคคลที่มีความเชื่อ และ "ไว้วางใจพระเจ้า" การถวายสุดกำลัง เป็นการแสดงความไว้วางใจในพระเจ้า ที่พระองค์พอพระัทัยยิ่งนัก พระเจ้ามิได้ต้องการเงิน แต่พระองค์ต้องการ "หัวใจ" 
อย่าถวายเมื่อท่านคิดเสียดาย "ทุกคนจงให้ตามที่เขาได้คิดหมายไว้ในใจ มิใช่ให้ด้วยนึกเสียดาย มิใช่ให้ด้วยการฝืนใจ เพราะว่าพระเจ้าทรงรักคนนั้น ที่ให้ด้วยใจยินดี" [2 โครินธ์ 9:7] การถวายที่จะได้รับพระพร เป็นการถวายด้วยใจเท่านั้น ถ้าฝืนใจให้ใคร จะไม่เกิดประโยชน์อะไร
และท้ายที่สุด "เหตุฉะนั้น เมื่อท่านทำทาน อย่าเป่าแตรข้างหน้าท่าน เหมือนคนหน้าซื่อใจคด กระทำในธรรมศาลาและตามถนน เพื่อให้คนสรรเสริญ เราบอกความจริงแก่ท่านว่า เขาได้รับบำเหน็จของเขาแล้ว ฝ่ายท่านทั้งหลายเมื่อทำทาน อย่าให้มือซ้าย รู้การซึ่งมือขวากระทำนั้น ทานของท่านจะต้องเป็นทานลับ และพระบิดาของท่าน ผู้ทรงเห็นในที่ลี้ลับ จะทรงโปรดประทานบำเหน็จแก่ท่าน" [Matt 6:2-4]
4. เรื่องของ ผลแรก (First Fruits)
"จงถวายเกียรติแด่พระเจ้าด้วยทรัพย์สินของตน และด้วยผลแรกแห่งผลิตผลทั้งสิ้นของเจ้า" [Prov 3:9]
ผลแรก หรือ First Fruits มิใช่ สิบลด และ มิใช่ การบริจาค แต่ในพระคัมภีร์ (Exo 23:16; Lev 23:10) พูดถึงผลแรกว่า เป็นผลผลิตรุ่นแรก เช่น ข้าวที่เกี่ยวรุ่นแรก ต้นมะม่วงในสวนออกผลชุดแรก หรือเงินเดือนเดือนแรก ฯลฯ
ตั้งแต่เห็นคนที่ถวายผลแรกมาก็เยอะ โดยคนที่ไม่ได้ร่ำรวย ก็ไม่เห็นมีใครจนเพราะถวายแบบนี้ซักราย การถวายนี้ จะทำหรือไม่ทำก็ได้ พระเจ้าไม่เคยบังคับใครอยู่แล้วนี่หน่า แต่คล้ายๆ เรื่องสิบลด "ลองดูเรา" นั่นเลย เพราะพระสัญญาเรื่อง First Fruits นี้ พระองค์บอกไว้ว่า "แล้วยุ้งของเจ้าจะเต็มด้วยความอุดม และบ่อเก็บของเจ้าจะล้นด้วยเหล้าองุ่น" [Prov 3:10] พระพรที่ได้รับ มากกว่าที่เราถวายเสียอีก และข้อนี้อยู่ใน บท 3 สุภาษิต เรื่องความวางใจซะด้วย … ถ้าท่านอยากเป็นบุคคลแห่งความเชื่อ ขอแนะนำให้ตัดใจถวาย แม้ว่าจะต้องลำบากเดือนแรกก็ตาม
ลองดูคริสเตียนที่เมื่อก่อนจน เดี๋ยวนี้รวย ถ้าคุณสัมภาษณ์ เคล็ดลับของเขาอยู่ที่ การถวาย โดยเฉพาะ นักธุรกิจที่ถวายผลแรกให้พระเจ้าก่อน เขาจะมั่งคั่งดังพระสัญญา ที่จะมีเต็มและล้น
สุดท้ายนี้อยากฝากไว้ว่า ใครที่ร่ำรวย ให้เต็มด้วยการขอบคุณและสรรเสริญ และ "พระเจ้าได้ทรงเลือกคนยากจนในโลกนี้ให้เป็นคนมั่งมีในความเชื่อ" [James 2:5] หากเรายากจน ให้สรรเสริญพระเจ้า เพราะนี่เป็นโอกาสที่เราจะใช้ความเชื่อ และสิ่งที่เราเชื่อตอนนี้ จะกำหนดอนาคตข้างหน้าของเราด้วย พระเจ้าไม่ให้ลูกพระองค์ตกต่ำตลอดไป จะขาขึ้นหรือลง เราต้องผจญทุกสิ่งให้ได้ด้วยพระเยซู และที่สำคัญที่สุด ขอให้เราทำสิ่งใดๆ ด้วยความรัก
"อย่ารักโลกหรือสิ่งของในโลก ถ้าผู้ใดรักโลก ความรักต่อพระบิดาไม่ได้อยู่ในผู้นั้น" [1 John 2:15]
แต่บ้านเมืองของเรานั้นอยู่ที่สวรรค์ [Phi 3:20]
พระองค์ทรงเป็นผู้ประทานบำเหน็จให้แก่ทุกคนที่แสวงหาพระองค์ [Heb 11:6]
เดี๋ยวคราวหน้าจะเขียนเรื่องการออมเงินตามแบบฉบับพระคัมภีร์
Some years before, during his interview with an American Magazine, he said: "Christianity will end, it will disappear. I do not have to argue about that. I am certain. Jesus was ok, but his subjects were too simple. Today we are more famous than Him." (1966).
During a show in Canecio ( Rio de Janeiro ), while smoking his cigarette, he puffed out "God, that’s for you."
During the Presidential campaign, he said if he got 500,000 votes from his party, not even God would remove him from Presidency.
After the construction of Titanic, a reporter asked him how safe the Titanic would be.
She was visited by Billy Graham during a presentation of a show.
The ex-vocalist of the AC/DC. On one of his 1979 songs he sang: "Don’t stop me, I’m going down all the way, down the highway to hell."
หลายครั้งที่ลูกเอง ก็บอกพระองค์ว่า "ทำไม่ได้"
Popsyz ::: This Blog is Now Yesterday. 