เชื่อไหม … ว่าขณะที่ทำธุรกิจ มีคนชื่นชม ภาคภูมิใจในงานที่เราทำ เรามองย้อนกลับไปในวันเวลาเก่าๆ
ตอนที่ทำงานอิสระ แบบที่บางเดือนก็ไม่มีรายได้ ใน… เวลาที่เขียน blog เวลาที่ว่างโทรไปหนุนใจคนอื่น เวลาที่สอดส่ายหาโอกาส คอยประกาศกับผู้คนที่ปวดร้าว ทั้งในโลกจริง และโลกออนไลน์ตามที่ต่างๆ เวลาที่ทำเพจภาษาจีนด้วยข้อพระคำ เวลาที่อ่านหนังสือเล่มนั้นเล่มนี้ไปเรื่อยๆ เวลาที่ได้นั่งเล่นเปียโน เล่นกีต้าร์ เขียนเพลงใหม่ๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เวลาที่ได้ทำเว็บที่ตั้งใจจะทำ ซึ่งเป็นเหตุผลที่ลาออกจากงานเขียนโปรแกรมครั้งสุดท้าย
แปลกนะ … เรากลับมองว่าตอนนั้น ตัวเองไม่เคยไร้ค่าเลย มีความสุข มีความรู้เพิ่ม ได้ทำสิ่งที่อยากทำ
แม้ว่าคนทั้งโลกจะมองว่าไร้สาระมากกก
แต่โลกธุรกิจก็สอนให้รู้จักมุมมองผู้คนมากขึ้นเยอะและได้เรียนรู้ว่า…
คนส่วนใหญ่โดยเฉพาะ คนที่ประสบความสำเร็จมากๆ มีทรัพย์สินเงินทองเจ๊อะแจ๊ะ
Proud กับสถาบัน องค์กร บริษัท ที่เคยผ่าน เคยสร้างมันขึ้นมา ภูมิใจในเกียรติ ในประสบการณ์ ในความสำเร็จ เงินทอง ที่ดิน ชื่อเสียง ฯลฯ ของตนเอง
และพอจะหยิบยื่นข่าวดีให้ พวกเขา ก็ยังไม่พร้อมจะเปิดรับมันเลย
ทั้งๆ ที่ … ทุกอย่างก็อนิจจัง ตายไปก็เอาอะไรไปไม่ได้ซักอย่าง และพระคุณความรอดนั้น ก็เป็นของฟรี
555 ก็ยังจะอยู่ในธุรกิจไปก่อน จนกว่าพระเจ้าจะให้ clue มาเพิ่ม
เรื่องที่ว่าแปลก และ contrast กันนั้น
แปลก … แต่จริง