Popsyz ::: This Blog is Now Yesterday.

Move from MSN space, daily update nothing

Looking Back

เชื่อไหม … ว่าขณะที่ทำธุรกิจ มีคนชื่นชม ภาคภูมิใจในงานที่เราทำ เรามองย้อนกลับไปในวันเวลาเก่าๆ

ตอนที่ทำงานอิสระ แบบที่บางเดือนก็ไม่มีรายได้ ใน… เวลาที่เขียน blog เวลาที่ว่างโทรไปหนุนใจคนอื่น เวลาที่สอดส่ายหาโอกาส คอยประกาศกับผู้คนที่ปวดร้าว ทั้งในโลกจริง และโลกออนไลน์ตามที่ต่างๆ เวลาที่ทำเพจภาษาจีนด้วยข้อพระคำ เวลาที่อ่านหนังสือเล่มนั้นเล่มนี้ไปเรื่อยๆ เวลาที่ได้นั่งเล่นเปียโน เล่นกีต้าร์ เขียนเพลงใหม่ๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เวลาที่ได้ทำเว็บที่ตั้งใจจะทำ ซึ่งเป็นเหตุผลที่ลาออกจากงานเขียนโปรแกรมครั้งสุดท้าย

แปลกนะ … เรากลับมองว่าตอนนั้น ตัวเองไม่เคยไร้ค่าเลย มีความสุข มีความรู้เพิ่ม ได้ทำสิ่งที่อยากทำ
แม้ว่าคนทั้งโลกจะมองว่าไร้สาระมากกก

แต่โลกธุรกิจก็สอนให้รู้จักมุมมองผู้คนมากขึ้นเยอะและได้เรียนรู้ว่า…
คนส่วนใหญ่โดยเฉพาะ คนที่ประสบความสำเร็จมากๆ มีทรัพย์สินเงินทองเจ๊อะแจ๊ะ
Proud กับสถาบัน องค์กร บริษัท ที่เคยผ่าน เคยสร้างมันขึ้นมา ภูมิใจในเกียรติ ในประสบการณ์ ในความสำเร็จ เงินทอง ที่ดิน ชื่อเสียง ฯลฯ ของตนเอง
และพอจะหยิบยื่นข่าวดีให้ พวกเขา ก็ยังไม่พร้อมจะเปิดรับมันเลย

ทั้งๆ ที่ … ทุกอย่างก็อนิจจัง ตายไปก็เอาอะไรไปไม่ได้ซักอย่าง และพระคุณความรอดนั้น ก็เป็นของฟรี

555 ก็ยังจะอยู่ในธุรกิจไปก่อน จนกว่าพระเจ้าจะให้ clue มาเพิ่ม
เรื่องที่ว่าแปลก และ contrast กันนั้น
แปลก … แต่จริง

Leave a comment »

Breaking the Prison – ธุรกิจกับการแหกคุก

สารคดีการแหกคุก อัซคาบัน เอ้ย อาคาทาส นี่ ทำให้ได้ข้อคิดบางอย่างนะ

การทำธุรกิจที่ประสบความสำเร็จ มีจุดเชื่อมโยงกับการแหกคุกที่รอดไปได้

ตรงไหน?

คนที่แหกคุกสำเร็จนี่ คิดอยู่ตลอดเวลา ถึงวิธีการและช่องทางต่างๆ นาๆ ที่จะออกไปหาอิสรภาพ … ในขณะที่พัศดีทำงานในเวลางานเท่านั้น
พวกเขา คิด แล้วก็คิด … หาความเป็นไปได้ ที่จะตัด แหกเจาะ ลอด ปีน มุด หาช่องทางที่เอาตัวเองออกไป หาผู้ช่วยร่วมแก๊งค์ หรือแม้กระทั่ง หาอุปกรณ์ต่างๆ เข้ามาช่วย

ธุรกิจก็เหมือนกัน … จะประสบผลสำเร็จได้ ก็ต้องเชื่อก่อน ว่าจะทำมันได้ คิด คิด แล้วก็คิด จะทำวิธีไหนบ้าง? อย่างไร? หาคนช่วยสนับสนุน หาเครื่องมือต่างๆ จนกระทั่งถึงแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์

คิดใคร่ครวญ … อดทน แล้วจะถึงวันนั้น

Leave a comment »