Joy – จอย เธอสู้เพื่อฝัน (บทวิจารณ์)

มาต่อกันที่หนังชิง Oscar เรื่อง 2 ที่เกริ่นไว้เมื่อวันก่อน ซึ่งเป็นอีกเรื่องที่ประทับใจ และให้กำลังใจคนดู

เรื่องราวความฝันและการต่อสู้ฝ่าฟัน ของหญิงสาวนามว่า Joy ที่ไม่เคยมีโอกาสได้เรียนมหาลัย แต่เป็นนักประดิษฐ์ผู้เป็นเจ้าของสิทธิบัตรนับ 100 ชิ้น

การดำเนินเรื่องอาจจะน้ำเยอะไปหน่อย แต่สาระแบบเนื้อๆ ก็ไม่น้อยเกินไป ปนกันไปมาในช่วงเวลา 2 ชั่วโมง หนังเล่าถึงพื้นเพของบุคคลต่างๆ ที่มีส่วนเกี่ยวข้องและสนับสนุนในงานผลิตม็อบบันลือโลก ตั้งแต่จุดเริ่มต้นของไอเดียสร้างสรรค์ กระบวนการเริ่มธุรกิจ การแตกยอด การหาแหล่งเงินทุน ช่องทางการขาย รวมทั้งเรื่องของกฎหมาย จนก้าวไปสู่จุดหมายมากกว่าที่คาดไว้ (ไม่ได้สปอย แต่เป็นหนัง bio ที่คนดูส่วนใหญ่รู้ข้อมูลอยู่แล้วเกี่ยวกับเจ้าของเรื่อง)

จัดเป็นหนังที่ดีทีเดียว เพราะรายละเอียด ขั้นตอนการเติบโตเป็นไปของธุรกิจค่อนข้างละเอียด รวมถึงการเล่าเกี่ยวกับความสัมพันธ์ในครอบครัว เพื่อน ผู้ผลิต ผู้เกี่ยวข้องต่างๆ และคนที่มีสิทธิบัตรในไอเดียที่เหมือนกัน อีกทั้งหนังยังให้ความหวังกำลังใจแก่ผู้ชม ว่าสุดท้ายแล้วหากตั้งใจลงมือทำ เป้าหมายก็อยู่ไม่ไกล

หนังมีจุดพีค ของตัว Joy ที่ทุกอย่างมืดแปดด้านแบบขีดสุด โดยเฉพาะเรื่องการเงิน กำลังจะล้มละลาย ยายที่ให้กำลังใจมาตลอดเสียชีวิต และการถูกโขมยไอเดีย แต่สุดท้ายเธอก็ผ่านมันมาได้ … ผ่านมันมาอย่างไร อยากให้ไปดูเอง มันเหมือนกับการเล่นหมากรุก ที่หมดทางสู้ แต่สุดท้ายก็กลับมารุกฆาตได้อย่างเหลือเชื่อ

สำหรับการแสดงของ Jennifer Lawrence จัดว่าทำได้ดีทีเดียว ทั้งการพูดภาษาสเปนแบบสมจริง สีหน้า แววตา ท่าทาง การแต่งตัวเนิร์ดๆ ผ่าน สมเป็นเจ๊จอย แต่ด้วยบทของหนัง ไม่ได้ขนาดที่ส่งให้เธอได้รับรางวัลออสการ์ 2016 แต่อย่างไร

สำหรับเรื่องนี้ กดคะแนนให้ที่ 7 นะจ๊ะ เพราะมีส่วนไม่ได้สำคัญที่ต้องมีเข้ามาเยอะทีเดียว

Spotlight – คนข่าวคลั่ง (บทวิจารณ์)

ช่วงนี้ได้ดูหนังน้ำดี 2 เรื่องที่สร้างจากเรื่องจริง แถมยังจัดอยู่ในระดับออสการ์
ทั้ง 2 เรื่องนี้ ทำให้มีแรงบันดาลใจในการเขียนวิจารณ์ภาพยนตร์อีกครั้ง
วันนี้ขอเป็น Spotlight เรื่องเดียวก่อน เรื่องที่ 2 ไว้พรุ่งนี้นะจ๊ะ ^_^

ว่าด้วยทีมเหยี่ยวข่าวระดับพระกาฬแห่งปี 2002 ชื่อว่า Spotlight ที่ต้องตามสืบเรื่องราวเกี่ยวกับบาทหลวงนับร้อยคนซึ่งกระทำผิดทางเพศต่อเด็ก แต่ด้วยอำนาจที่มองไม่เห็น ทำให้ผู้ทำผิดจำนวนมากรอดลอยนวลและยังทำความผิดซ้ำๆ ในหลายท้องที่ต่อไป

หนังเล่าเรื่องขั้นตอนการทำงานของทีมข่าว ตั้งแต่หากประเด็นที่จะมาลงหน้าหนึ่งในหนังสือพิมพ์ประจำท้องถิ่นที่ชื่อว่า Boston Globe การเก็บและสืบหาข้อมูล การพูดคุยกับแหล่งข่าวและประจักพยานของเหตุการณ์ แต่ละคนตามข่าวอย่างไร? ใครทำงานอะไรบ้าง?

ตอนดู Trailer ครั้งแรก รู้สึกว่าน่าจะเป็นหนังที่แรง ตั้งใจจะพาดพิงเหล่าผู้เชื่อคริสเตียน คาทอลิก หรือเปล่า? แต่พอดูแล้ว กลับเห็นว่าเป็นอีกเรื่องที่ดีจริงๆ หากไม่มีการเปิดโปงของทีมข่าว ระบบความยุติธรรมของอเมริกาคงพิการไปแล้ว เพราะมันพัวพันตั้งแต่อำนาจของกฎหมาย ทนาย ครอบครัวผู้ถูกกระทำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องของ ศรัทธา!

ในหนังได้กล่าวประเด็นที่น่าสนใจหลายอย่าง เช่น มีทีมวิจัยนึงที่ทำสถิติมาหลายปีว่า จะมีบาทหลวงราว 13% ที่จะมีพฤติกรรมทำผิดต่อเด็กจากบาทหลวงทั้งหมด ในปี 2002 ตามท้องเรื่อง เฉพาะเมืองเดียวคือ Boston ก็ปาเข้าไปราว 200 คนแล้ว ถ้ารวมกันทั้งประเทศ ทั้งโลกจะเป็นอย่างไร … สิ่งที่หนังพยายามจะสื่อ คือไม่ใช่ว่าใคร หรือกลุ่มใดที่พยายามปกปิดเรื่องแย่ๆ แต่หากเป็นที่ “ระบบ” ต่างหาก

นอกจากนี้ ยังพูดถึง ทนายหลายๆ คน ที่แม้แต่ทนายเอง ก็มีเหตุผลที่ต้องยอมปล่อยให้เรื่องเงียบไป โดยที่ทำอะไรไม่ได้ ความบอบช้ำกระทบกระเทือนจิตใจและชีวิตในวัยผู้ใหญ่ของเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายแต่ละคน สุดท้าย ประเด็นที่น่าสนใจคือ บางครั้ง เรามีข้อมูลใกล้ตัวอยู่ในมือ เรารู้ เราเห็น เราสามารถทำอะไรได้มานานแล้ว แต่กลับละเลยไม่ได้สนใจ จนกระทั่งเรื่องราวมาเปิดโปง ถูกที่ถูกเวลาเมื่อผ่านไปเป็นสิบปี!!!

ในมุมมองที่เราเป็นผู้เชื่อ สิ่งที่เราได้รับคือ ความเสียใจกับการทำผิดของผู้นำในคริสตจักรคาทอลิก ที่ผู้มีอำนาจสูงขึ้นไปเกรงภาพลักษณ์ของเหล่านักบวชจะมัวหมอง จึงจงใจปกปิดความผิดเหล่านี้ โดยการสั่งให้ผู้ทำผิดย้ายคริสตจักรไปเรื่อยๆ และมีโค้ดลับในเอกสารว่าป่วยบ้าง ลากิจบ้าง ทำให้ความผิดนั้นลุกลาม และคอยตามปกปิดอยู่ตลอด แต่หากมีการเปิดโปง และได้รับการจัดการในกระบวนการยุติธรรมตั้งแต่แรก ลงโทษให้เห็นเป็นเยี่ยงอย่าง อาจทำให้รู้สึกเข็ดหลาบ มีผู้ถูกกระทำ รวมถึงผู้กระทำผิดน้อยลงไปด้วย

ไม่ได้อคติกับหนังออสการ์ แต่กดคะแนนให้ที่ระดับ 7.5 เพราะยังไม่ถึงระดับ Nolan 555

ป.ล. ใครตั้งชื่อภาษาไทย “คนคลั่งข่าว” ถ้าไม่รู้มาก่อน จะนึกว่านั่งแอ็คชั่นหรือหนังโรคจิตไปซะ

How Mercy Works? – พระเจ้าแห่งพระเมตตา

I realized about mercy of God since the Genesis to Revelation many times.
Today I asked Him about business, I’ve got something from Luke 14:8-11

“When you are invited by anyone to a wedding feast,
do not sit down in the best place,
lest one more honorable than you be invited by him.
And he who invited you and him come and say to you,
‘Give place to this man ‘ and then you begin with shame to take the lowest place.
“But when you are invited, go and sit down in the lowest place,
so that when he who invited you comes he may say to you ‘Friend, go up higher.’
Then you will have glory in the presence of those who sit at the table with you.
“For whoever exalts himself will be humbled,
and he who humbles himself will be exalted.”

How will God lift a man up if he’s already at the high position?
Above the repentance, one principle in the Kingdom of God which is a key of honor is HUMILITY. (“Before honor is humility.” – Proverbs 18:22) When we’re humble, we’re at the low place, not raise ourselves. And if we’re in the condition of being pity, that’s right!!!

When the LORD saw that Leah was unloved, He opened her womb, but Rachel was barren.

From Genesis 29:31 we knew that God bless Leah because she didn’t receive the love from the Husband, Jacob, & Rachel was full of love from a man already.

In the time of Jesus, He moved with compassion when He saw the peoples’re sicked or they had no shepherd (Matt 24:34, 9:36, 14:14) In the same way that God will bless people who’s lost or there’s something makes him look poor.

“The LORD is near to those who have a broken heart
& saves such as have a contrite spirit.” [Pslam 34:18]

God has kindness & mercy enough to care heart-broken people, He will not crumble moreover.

“A bruised reed He will not break
& smoking flax He will not quench…” [Matt 12:20]

Especially, widows & orphans.

“Do not exploit widows or orphans.
If you do and they cry out to me, then I will SURELY help them.
My anger will blaze forth against you & I will kill you with the sword…”
[Exo 22:22-24]

Biblical leaders, most of them are very humble. Moses did the great work to lead Israelite from Egypt. “Moses was very humble, more than all men who were on the face of the earth.” (Num 12:3) Gideon, the warrior of powerful army said “My clan is the weakest in Manasseh, and I am the least in my father’s house.” (Jud 6:15) Even Apostle Paul, he said “To me, who am less than the LEAST of all the saints…” (Eph 3:8) They all reckoned themselves that they are least people.

Furthermore, If you notice, Joseph was in a prison before he had authority over the land. God had favor to Ruth when she was a foreigner, widow & poor. Mordecai’s gonna be killed, but finally he brought the victory & joy to his nation. David was often alone in the field before he became a king. God blessed Daniel through Babylon while he was a slave. Oh a lot of believers in history got a situation of changing.

When God look down from heaven while you are forsaken, get lost, broken, weeping, etc…Heavenly Father will pour out his blessing from the Throne of Mercy.