God is looking for you too. – พระเจ้าก็ตามหาเราด้วยพระคุณ

บางทีเราก็เบื่อ Joel Osteen ที่ชอบเทศนาสิ่งที่คนอยากฟัง ไม่เคยพูดเรื่องความบาป ไม่เคยกล่าวโทษ สอนแต่การมองโลกในแง่ดี เคยถามมิชชันนารีหลายคนเกี่ยวกับอาจารย์โจเอล ส่วนใหญ่บอกไม่ชอบ เพราะสอนด้านเดียว เน้นแต่พระคุณ ไม่แคร์เรื่องความผิดบาป (แต่พวกเขาดันชอบ อ.โจเซฟ ปรินซ์ ทั้งที่เทศนาสไตล์เดียวกัน สงสัยกระแสเอเชียมาแรง 555) … หลังๆ มา นานๆ ทีเราก็จะฟังคำเทศนาของอาจารย์ที แต่ยังตาม Twitter และ Facebook อยู่บ้าง

แต่พอเจอเรื่องหนักๆ ในชีวิต ไม่รู้เรากลับไปเจอคำแบ่งปันของเฮียโจได้ไง ทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจเลยนะ เหมือนจะมีบางสิ่งจากพระเจ้านำเราไปพบเสมอ และคำเทศนาที่ง่ายๆ ของแก ทำให้เรามีความเชื่อ ความหวัง ในพระเจ้ามากขึ้นทุกครั้งเลย … ช่วงนี้เรารู้สึกเหมือนโดนโจมตีหนักเลย ทางด้านร่างกายที่เงียบหายไปนาน (นานของเรา อาจแป๊บเดียวของคนอื่น) ความสัมพันธ์กับพระเจ้า ก็ไม่ได้ไฟลุกอย่างก่อน กังวลเรื่องงานเป็นส่วนใหญ่ งานเยอะมาก แต่รายได้ยังเท่าเดิม (กำลังจะทวีคูณเร็วๆ นี้ด้วยความเชื่อ)

ตั้งแต่หัดทำเบเกอรี่ ก็ค้นพบอีกอย่างที่ทำให้รู้สึกแฮปปี้มากๆ แต่ก็ไม่อยากเสียเวลามากกับสิ่งที่ไม่ใช่เมนหลักของชีวิต ซัก 3 อาทิตย์ก่อน หัดทำชีสเค้กกับน้องๆ กัน แต่คนเหมาคือเรา และทำให้มีปัญหาระบบขับถ่าย ลำไส้แปรปรวน ถ่ายลำบาก จนลามไปถึงการเจ็บอวัยบางอย่างใต้ชายโครงขวา เจ็บจนถึงด้านหลัง แล้วบางครั้งเจ็บข้างซ้ายด้วย แต่ไม่มากเท่าด้านขวา

อันที่จริง เป็นส่วนที่เราเจ็บมาตั้งแต่เรียนมหาลัยแล้ว เคยรักษาที่เพชรเวชตอน 10 ปีที่แล้ว ทั้ง xray, ultrasound เ้จาะเลือด ฯลฯ ก็หาไม่เจอ จนมาถึงตอนหมอจะสวนแป้งเข้าลำไส้ ไม่ชอบ เลยไม่ตรวจต่อ อธิษฐานเอา แล้วอาการก็หายไปเลย เพิ่งจะมากำเริบช่วงหลังๆ ที่นอนดึกๆ และจากชีสเค้กก้อนนั้นแหละ ไปหาหมอ หมอก็เจาะเลือดอย่างเดียว แล้วก็บอกไม่มีอะไรผิดปกติ ให้ยาลดกรดกับยาระบายมาทาน ทั้งที่ถามว่ามีประสบอุบัติเหตุ กระแทกอะไรบ้างไหม เราบอกว่าตกบันไดเจ็บหนัก แต่หมอก็เฉยๆ ไม่ตรวจต่อ ไล่กลับบ้าน เจอหน้าไม่ถึง 5 นาที พอหาข้อมูล มันก็เป็นได้หลายอย่าง แต่เคสหนักๆ ทั้งนั้นเลย ไม่รู้จะพัฒนาความเชื่อให้การรักษาเกิดขึ้นอีกครั้งได้อย่างไร ได้แต่พยายามนึกถึงพระเยซู

และแล้วพระเจ้าก็ตรัสกับเราบางอย่างที่เว็บไซต์ของ อ.โจ (ทั้งที่ไม่เคยเข้าไปเลย) จากการทำงานโปรแกรม Quote ซึ่งสร้างขึ้นตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว ขณะกำัลังป้อนข้อมูลลำดับที่ 895 เสร็จ ดันเข้าไปเจอหัวข้อ “God is Looking for You” ในหนังสือ ยอห์น บทที่ 9 ที่มีเรื่องของการรักษาโรค โดยไม่มีเรื่องของความเชื่อ ไม่มีเรื่องของการร้องขอ แต่พระเยซูเข้าไปหาชายคนนี้ รักษาเขาเอง … อ่านแล้วก็เอะใจว่าจริงหรอ ไม่เคยสังเกตมาก่อน ว่ามีเคสนี้ด้วยหรอ จำได้แต่เคสที่ผู้ป่วยไม่มีความเชื่อ และใช้ความเชื่อของคนอื่น ตอนที่เพื่อนๆ หย่อนผู้ป่วยลงจากเพดาน ปรากฎว่าบทที่ 9 แสดงให้เห็นว่าชายตาบอด ไม่ได้ก้าวไปหาพระองค์แม้แต่น้อย

ท่อนจบการแบ่งปันของ อ.โจ คือสิ่งที่สัมผัสใจเรามาก ไม่รู้จะสัมผัสคนอื่นด้วยหรือเปล่า แต่อยากยกมาแบ่งปันที่นี่ เพราะ twitter มันไม่พอ ไม่เพียงแต่เรื่องการรักษาโรค แต่มันโดนหลายๆ ด้านของชีวิต

“Maybe you think that you’ve reached your limits. Maybe the medical report doesn’t look good. Now you’ve settled there. You’ve been single a long time. You don’t think you’ll ever meet the right person. Or you took a step of faith, but the business, the charity, the project didn’t make it. Now you don’t see how you could accomplish your dreams. But like this man, when we don’t have the faith, even when we think it’s impossible and say, “Joel, it’s too late, I tried, I failed. It’s never going to happen,” God is going to come looking for you and show you His favor like you’ve never seen!”

and I say AMEN!!!

http://www.joelosteen.com/Pages/BlogItem.aspx?item=10966500-ee64-4988-9e84-94d6da99c7ef

Your Grace Finds Me

It’s there in the newborn cry
There in the light of every sunrise
There in the shadows of this life
Your great grace

It’s there on the mountain top
There in the everyday and the mundane
There in the sorrow and the dancing
Your great grace, oh such grace

* From the creation to the cross
There from the cross into eternity
Your grace finds me
Yes your grace finds me.

It’s there on a wedding day
There in the weeping by the graveside
There in the very breath we breathe
Your great grace

The same for the rich and poor
The same for the saint and for the sinner
Enough for this whole wide world
Your great grace
Oh such grace

* There in the darkest night of the soul
There in the sweetest songs of victory
Your grace finds me
Yes your grace finds me

Your great grace, Oh such grace
Your great grace, Oh such grace

** So I’m breathing in Your grace
And breathing out Your praise
I’m breathing in Your grace
Forever I’ll be

Artist: Matt Redman
CCLI No: #7000686

How many day you left? – มีเวลาเหลืออีกกี่วัน?

คุณว่าคุณจะมีเวลาเหลืออยู่บนโลกนี้อีกกี่วัน?

ไม่รู้ว่าทำไมพักนี้ มักจะคิดถึงตอนนึงของซีรี่ย์ CSI NY ที่เคยดูเมื่อ 2-3 ปีก่อนอยู่บ่อยครั้ง ยังจำชื่อตอนได้ดี Shop Till You Drop แต่ความประทับใจในวินาทีนั้น ไม่อาจเหมือนสิ่งที่จะบรรยายในตอนนี้ (สงสัยเหมือนกันว่าเขียน blog เอาไว้ป่าว ไปค้นๆ ก็ไม่เจอ แล้วทำไมไม่เขียนเนาะ ทั้งที่ชอบมาก) ดูแล้วซึ้ง ทั้งที่ไม่ใช่ซีรี่ย์เกาหลีนี่นา

เนื้อเรื่องมีอยู่ว่า ช่วงคริสตมาส เป็นเวลาที่ห้างสรรพสินค้าเปิดให้ชอปปิ้ง ลดราคากระหน่ำ (ตามชื่อตอน) พนักงานห้างแผนกต่างๆ ต้องทำงานล่วงเวลาอย่างหนัก แต่แล้วก็มีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้นในห้าง เจ้าหน้าที่ CSI ก็ไปสืบสวนและตามสอบพนักงานที่มีแววเกี่ยวเนื่องกับหลักฐานหลายๆ คน จนถึงคนๆ หนึ่ง (ต่อไปนี้ จำเป็นต้องสปอย ใครไม่อยากรู้ โปรดอย่าอ่าน)

หลักฐานมัดตัวผู้หญิงที่ชื่อว่า Alena จากรอยเลือด และภาพจากกล้อง ตอนที่เจ้าหน้าทีโจเข้าไปนั่งคุยตอนจบ เป็นซีนสรุปเหตุการณ์ทั้งหมด และมีแง่คิดบางอย่างทิ้งไว้ เธอบอกว่า

“When you find out you’re dying, a lot of things run through your mind. For the first time, my life had a definite end date…I decided to stay on the job, and help someone in some way.
There’s something so poetic about snowfall. Snowflakes don’t have a long life span, but they leave such an unforgettable mark.
When you realize you’re going to die soon…A part of you wants to make sure there was a reason why you lived.”

ก่อนหน้านี้ Alena ค้นพบว่าตัวเองป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดระยะสุดท้าย จะมีชีวิตอยู่ได้อีก 3 เดือน จึงไปขอเลิกกับแฟนโดยไม่บอกเหตุผล ถอนเงินที่มีทั้งหมด และขอลาออก แต่เจ้านายไม่ยอมให้ออก อ้างว่าช่วงคริสตมาสขายดี ไม่มีคนทำงาน Alena จึงตัดสินใจทำงานต่อ โดยแอบยักยอกเศษสตางค์วันละนิดเป็นระยะเวลาหนึ่ง ซึ่งผู้จัดการจับได้ และขอแลกเปลี่ยนกับบางสิ่งบางอย่าง วันหนึ่ง Alena ทนไม่ได้ ทำให้เกิดอุบัติเหตุจนผู้จัดการเสียชีวิต … ซึ่งหนังมาเฉลยตอนจบว่า เงินที่ Alena ยักยอกมารวมกับเงินของเธอ ก็เพื่อเป็นโบนัสทั้งปีให้กับพนักงานหลายๆ คน ที่ทำงานหนัก ลาออกก็ไม่ได้ หยุดก็ไม่ได้ โบนัสก็ไม่ได้

ชีวิตทุกคนไม่จำเป็นต้องดราม่าขนาดหนังเกาหลี ขี่คอพี่ชายตายริมทะเล เพราะเป็นลูคิเมีย แต่คำถามคือ แม้จะไม่ได้ป่วยเป็นอะไร แม้จะไม่มีหมอมาบอกว่าเราอยู่ได้อีกกี่เดือนกี่ปี แต่คนเราคิดว่าจะมีอายุยืนยาวถึงเพียงไหนกัน??? คิดว่าอยู่อีกหลาย 10 ปี หรืออยู่ถึง 100 ปี? มันก็ไม่ใช่เวลานานหรอก

เมื่อใครก็ตาม ตระหนักว่าเขามีชีวิตอยู่ในโลกนี้สั้นนัก เขาก็จะค้นหาสิ่งที่มีความหมายเพื่อเวลาที่เหลืออยู่ เป็นประโยชน์กับผู้อื่น ทิ้งสิ่งดีๆ ไว้เบื้องหลัง … (ถามตัวเดี๊ยนเอง) วันนี้คิดทำอะไรแล้วบ้างหรือยัง?

ว่าแล้วก็คิดถึงเพลง 100 Years ท่อน Bridge … ที่ว่าเวลานั้นผ่านไปเร็วจริงๆ

Half time goes by. Suddenly you’re wise
Another blink of an eye. 67 is gone
The sun is getting high. We’re moving on…

I’m 99 for a moment
Dying for just another moment and I’m just dreaming
Counting the ways to where you are
15 there’s still time for you
22 I feel her too
33 you’re on your way
Every day’s a new day…