เวลาได้ยินเพลงฮิตวัยรุ่น ทำให้นึกถึงอดีต สมัยเคยเป็นวัยรุ่น 
และนึกภาพตอนนั้น ชอบแต่งกลอนรัก ใช้ชีวิตแบบคนปกติทั่วๆ ไป และมองว่าชีวิตคริสเตียนที่จริงจัง เป็นเรื่องตลก ยิ่งพวกเรียนพระคัมภีร์นี่ สงสัยว่าไม่รู้จะไปเรียนอะไร 555 … หากเวลานี้ เมื่อย้อนกลับไปมองชีวิตตอนโน้นนนน ชีวิตวัยรุ่นตอนนั้นสิ ตลกชมัด ไม่รู้ตัวเลยว่าความสว่างคืออะไร รู้แต่เมื่อนึกถึง ก็ยิ่งขอบคุณพระเจ้า 
ที่เป็นเวลาแห่งการทรงเรียก หรือที่คริสเตียนเรียกว่า The Calling ซึ่งไม่ใช่เพียงการทรงเรียกให้กลับใจจากบาป แต่พระเจ้ายังให้โอกาสในการรับใช้มากมาย ที่เคยคิดว่าเรียนพระคัมภีร์ไร้สาระเนี่ยะ ตอนนี้อยากเรียนใจจะขาดดด
และนึกภาพตอนนั้น ชอบแต่งกลอนรัก ใช้ชีวิตแบบคนปกติทั่วๆ ไป และมองว่าชีวิตคริสเตียนที่จริงจัง เป็นเรื่องตลก ยิ่งพวกเรียนพระคัมภีร์นี่ สงสัยว่าไม่รู้จะไปเรียนอะไร 555 … หากเวลานี้ เมื่อย้อนกลับไปมองชีวิตตอนโน้นนนน ชีวิตวัยรุ่นตอนนั้นสิ ตลกชมัด ไม่รู้ตัวเลยว่าความสว่างคืออะไร รู้แต่เมื่อนึกถึง ก็ยิ่งขอบคุณพระเจ้า ที่เป็นเวลาแห่งการทรงเรียก หรือที่คริสเตียนเรียกว่า The Calling ซึ่งไม่ใช่เพียงการทรงเรียกให้กลับใจจากบาป แต่พระเจ้ายังให้โอกาสในการรับใช้มากมาย ที่เคยคิดว่าเรียนพระคัมภีร์ไร้สาระเนี่ยะ ตอนนี้อยากเรียนใจจะขาดดดพระวจนะของพระเจ้า คมยิ่งกว่าดาบสองคม แทงทะลุจิตและวิญญาณ และมีผลต่อชีวิตจริงๆ … ครั้งสุดท้ายที่รู้สึกถึงความรักแบบคนหนุ่มสาว ก็ผ่านมาได้ซัก 2-3 ปีแล้ว แอบชอบผู้ชายคนนึงโดยไม่รู้ตัว พอรู้ตัว ก็คลั่งไคล้ไปกันใหญ่แล้ว ทั้งที่คนนั้นไม่เคยรู้ตัวด้วยซ้ำมั๊ง แล้วก็เก็บมาเป็นอารมณ์อกหัก ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เหมือนกันที่จะลืมหน้าเขาได้ ละเมอเพ้อพก บ้าบอ แต่ดีว่า The Calling 
มาถึงในเวลานั้นพอดี จากที่เคยคิดว่าการใช้เวลาในการเฝ้าเดี่ยว อธิษฐานมากๆ อ่านพระคัมภีร์ เสียเวลา เอาเวลาไปหาความรู้ใส่ตัวดีกว่า กลับถูกพระเจ้าเรียกให้ผูกพันกับพระคัมภีร์ไม่รู้ตัวเช่นกัน เพียงแค่ช่วงเวลาแค่กระพริบตา พระองค์ได้เปลี่ยนทัศนคติไปมากมายหลายอย่าง … พระเจ้าอยู่ใกล้มนุษย์ทุกคนมาก แต่มนุษย์ไม่รู้หรอก ว่ามากแค่ไหน จนกว่าพระเจ้าจะเปิดเผย การทุ่มเวลาให้กับพระวจนะพระเจ้า ไม่เคยคิดว่าเสียเปล่าอีกเลย เพราะสติปัญญาของมนุษย์ เป็นความโง่เขลา ในสายพระเนตรของพระเจ้า … เป็นสิ่งพิเศษมากๆ ในตอนนั้น ที่ได้เรียนรู้การฟังพระสุรเสียงของพระเจ้า และที่ผ่านมาก่อนหน้า พระเจ้าก็ตรัสกับเรามาตลอด เพียงแต่ไม่รู้ว่าเป็นพระองค์
มาถึงในเวลานั้นพอดี จากที่เคยคิดว่าการใช้เวลาในการเฝ้าเดี่ยว อธิษฐานมากๆ อ่านพระคัมภีร์ เสียเวลา เอาเวลาไปหาความรู้ใส่ตัวดีกว่า กลับถูกพระเจ้าเรียกให้ผูกพันกับพระคัมภีร์ไม่รู้ตัวเช่นกัน เพียงแค่ช่วงเวลาแค่กระพริบตา พระองค์ได้เปลี่ยนทัศนคติไปมากมายหลายอย่าง … พระเจ้าอยู่ใกล้มนุษย์ทุกคนมาก แต่มนุษย์ไม่รู้หรอก ว่ามากแค่ไหน จนกว่าพระเจ้าจะเปิดเผย การทุ่มเวลาให้กับพระวจนะพระเจ้า ไม่เคยคิดว่าเสียเปล่าอีกเลย เพราะสติปัญญาของมนุษย์ เป็นความโง่เขลา ในสายพระเนตรของพระเจ้า … เป็นสิ่งพิเศษมากๆ ในตอนนั้น ที่ได้เรียนรู้การฟังพระสุรเสียงของพระเจ้า และที่ผ่านมาก่อนหน้า พระเจ้าก็ตรัสกับเรามาตลอด เพียงแต่ไม่รู้ว่าเป็นพระองค์เช้าวันหนึ่ง ตื่นขึ้นมา มีความรู้สึกอาลัย อาวรณ์ผู้ชายคนนั้น แม้จะแอบรักเขาข้างเดียวก็เหอะ ยังฝันลมๆ แล้งๆ ที่จะได้เจอ ได้สนิทสนม เป็นความรู้สึกอกหัก มากกว่ารู้สึกดี ในตอนสายวันนั้น พระวจนะของพระเจ้ามาถึง กรีดกลางใจ 
พอดีว่า "จงตัดความเศร้าหมองเสียจากใจของเจ้า และจงสลัดความเจ็บปวดเสียจากเนื้อหนังของเจ้า เพราะความหนุ่มสาวและวัยฉกรรจ์นั้นเป็นอนิจจัง" [Ecc 11:10] ข้อนี้ไม่ใช่ว่าก่อนหน้าไม่เคยอ่าน แต่ครั้งนั้น มันเหมือนมีพลัง ว๊าบบบบ ว่านี่เป็น เรม่าห์ ที่พระเจ้าต้องการจะสื่อให้เราโดยตรง และมีผลต่อจิตวิญญาณทันที ตั้งแต่นั้นมา ไม่เคยนึกถึงผู้ชายคนนั้นอีกเลย ไม่เคยตื่นเช้ามา แล้วต้องคิดถึงคนๆ นี้อีก หากแต่คนที่คิดถึง เป็นพระเยซูแทน แถมเป็นสันติสุขเกิดบรรยาย
พอดีว่า "จงตัดความเศร้าหมองเสียจากใจของเจ้า และจงสลัดความเจ็บปวดเสียจากเนื้อหนังของเจ้า เพราะความหนุ่มสาวและวัยฉกรรจ์นั้นเป็นอนิจจัง" [Ecc 11:10] ข้อนี้ไม่ใช่ว่าก่อนหน้าไม่เคยอ่าน แต่ครั้งนั้น มันเหมือนมีพลัง ว๊าบบบบ ว่านี่เป็น เรม่าห์ ที่พระเจ้าต้องการจะสื่อให้เราโดยตรง และมีผลต่อจิตวิญญาณทันที ตั้งแต่นั้นมา ไม่เคยนึกถึงผู้ชายคนนั้นอีกเลย ไม่เคยตื่นเช้ามา แล้วต้องคิดถึงคนๆ นี้อีก หากแต่คนที่คิดถึง เป็นพระเยซูแทน แถมเป็นสันติสุขเกิดบรรยายต่อมาไม่นาน ไอ้เพลงทั้งหลาย ที่คริสเตียนเรียกมันว่า "เพลงชาวโลก" อ่ะนะ ก็เริ่มไม่ได้โหลดเพลงที่ออกมาใหม่ๆ แต่ก็ฟังเพลงที่มีอยู่หลายพันเพลง เนื้อหาก็ประมาณ "ความรัก" ฉันรักเธอ เธอไม่รักฉัน ฉันรักเธอ บ่นๆๆๆๆๆ บลา บลา บลา … ทำไมมันสวนทางกับความรักของพระเจ้าจังเลย อกหักแล้วทำไมต้องมาร้องเพลงด่ากันด้วย อกหักแล้วทำไมยิ่งฟังเพลง ก็ยิ่งทำให้เสียใจ และจบความสัมพันธ์แบบมองหน้ากันไม่ติด ทำไมไม่เหมือนความรักพระเจ้า ที่รักเราเสมอ อย่างไม่มีข้อแม้ ว่าต้องรักพระองค์ตอบ … ความรักของพระเจ้า ไม่ซ้ำซากจำเจ แต่สดใหม่ทุกวัน และรู้ว่าไม่มีวันหมดรักเราด้วย แม้เราจะทำผิดพลาดซักแค่ไหน พระองค์จ่ายราคาความบาปนั้นหมดแล้ว เมื่อเกือบ 2 พันปีก่อน ด้วยชีวิตของพระองค์เอง
วันหนึ่ง ขณะที่ฟังเพลงความรักชาวโลกอยู่ พระเจ้าถามว่า "เอาเวลาฟังเพลงพวกนั้น มานมัสการเราไม่ดีกว่าหรือ?" หืมมม พระองค์ถามผิดคนหรือเปล่า นี่เจ้าแม่เว็บ Lyric เพลงสากลนะ ลูกกำลังสะสมเพลงสากลเป็นหมื่นเพลง อัพเดทเพลงฮิตทุกอาทิตย์ แล้วอยู่ๆ จะพับโครงการยิ่งใหญ่ลงไปได้ยังไง … แปลกแต่จริง ก็ไม่รู้ทำไม เลิกได้ในเวลาอันรวดเร็ว เว็บที่ทำมาหลายปี [ven4u.net] หยุดลงโดยปริยาย … อาจเพราะ ครั้งนึง พาน้องที่เพิ่งรับเชื่อไปโบสถ์ สอนน้องเรื่องคำอธิษฐานของพระเยซู แต่พอกลับบ้านตอนอธิษฐานส่วนตัว บอกพระองค์ว่า "ทำไมต้องกล่าวว่า ขอให้พระนามพระองค์เป็นที่เคารพสักการะด้วยล่ะ ลูกจริงใจนะ ไม่ต้องอธิษฐานอย่างนี้บ่อยๆ ก็ได้ ลูกเคารพพระองค์ แต่ลูกนึกคำสรรเสริญพระองค์ไม่เป็น หวังว่าพระองค์ไม่โกรธ" ปรากฎว่า วันรุ่งขึ้นตอนเฝ้าเดี่ยว พระเจ้าตรัสผ่านหนังสือสดุดีเพียบบบบบบบ นึกแล้วยังตกใจไม่หาย ที่สดุดีมีเหตุผลเป็นล้านข้อ ที่เราควรเยินยอ สรรเสริญพระเจ้า
ตั้งแต่นั้นมา … จากที่ชอบกั๊กเวลานมัสการพระเจ้า คนอื่นยกมือ เราไม่ยก คนอื่นยืน เราอยากจะนั่ง กลับกลายเป็นว่า อยากจะสรรเสริญพระเจ้าจากหัวใจแบบสุดๆ และไม่เคยอยากฟังเพลงชาวโลกให้รำคาญหูอีกเลย พระเยซูตรัสใน John 14:27 ว่า "สันติสุขของเราที่ให้แก่ท่านนั้น เราให้ท่านไม่เหมือนโลกให้" สันติสุขของพระเจ้า อยู่ในการนมัสการจริงๆ เมื่อเรานมัสการจนเหมือนเข้าไปถึงห้องชั้นใน เมื่อเราเห็นพระสิริของพระองค์ โลกนี้ คือ หยากเยื่อ และราคี … เราไม่ได้พยายามเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่พระเจ้าได้เปลี่ยนเราด้วยพระคำอันเป็นฤทธิ์เดชและจิตวิญญาณของพระองค์
ขอบคุณพระเจ้าที่ลูกมีวันนี้ วันที่พระวจนะของพระองค์ทำงานในชีวิต ให้คนบาปในความมืดคนนึง ได้รับสิทธิพิเศษ เข้าไปนั่งต่อหน้าพระพักตร์พระองค์ ตรงบัลลังก์อันสง่างาม เพื่อนมัสการและสรรเสริญพระองค์ตลอดไป ในสรวงสวรรค์ที่พระองค์จ่ายราคาให้แทน เป็นเพราะความรักของพระองค์ ทำให้ชีวิตลูกเปลี่ยนไป แม้มีนิสัยหลายอย่างที่ยังไม่เปลี่ยน แต่เชื่อว่าพระองค์จะช่วยให้เปลี่ยน … ลูกรอคอยอยู่ ลูกรอคอยพระองค์ ที่จะอยู่ที่นั่น นิจนิรันดร์ และพระองค์กำลังจะกลับมา
"เมื่อข้าพเจ้ายังเป็นเด็ก ข้าพเจ้าพูดอย่างเด็ก คิดอย่างเด็ก ใคร่ครวญหาเหตุผลอย่างเด็ก แต่เมื่อข้าพเจ้าเป็นผู้ใหญ่ ข้าพเจ้าก็เลิกอาการเด็กเสีย เพราะว่าบัดนี้เราเห็นสลัวๆ เหมือนดูในกระจก แต่เวลานั้น จะได้เห็นพระพักตร์ชัดเจน เดี๋ยวนี้ความรู้ของข้าพเจ้าไม่สมบูรณ์ เวลานั้นข้าพเจ้าจะรู้แจ้ง เหมือนพระองค์ทรงรู้จักข้าพเจ้า ดังนั้นยังตั้งอยู่สามสิ่ง คือความเชื่อ ความหวังใจ และความรัก 
แต่ความรักใหญ่ที่สุด" [1 Corin 13:11-13]
แต่ความรักใหญ่ที่สุด" [1 Corin 13:11-13]
(ปวดท้องทุกครั้งหลังกินพิซซ่า 
แต่แม่ซื้อมาเลี้ยงวันเกิดแม่ ก็เลยหม่ำๆ) นึกถึงสิทธิอำนาจของพระเจ้าที่ประทานให้แก่อาดัม ในการควบคุมโลกใบนี้ขึ้นมา คือสิทธิอำนาจที่จะสั่งสิ่งใดในโลกก็ได้ ให้เป็นไปตามปรารถนาตัวเอง … สิทธิอำนาจนี้ มนุษย์เคยสูญเสียมันไป เมื่อครั้งแรกที่ได้ล้มลงในความบาป ความสัมพันธ์ของพระเจ้าและมนุษย์ถูกแยกออกจากกัน สิ่งลับลึกนี้ จึงถูกปิดซ่อนมาช้านาน มนุษย์ไม่ได้รู้ถึงอำนาจนี้อีกต่อไป จนกระทั่ง …
เช่น คนเป็นใบ้ที่รับเชื่อพระเยซูแล้ว จำเป็นต้องเป็นใบ้อีกไหม? ความเป็นใบ้นั้นใช่ชีวิตที่สมบูรณ์หรือเปล่า? เรารู้คำตอบแน่นอน เหตุใดจึงยังไม่เชื่อและรับเอาชีวิตบริบูรณ์นั้นเล่า? … สิ่งที่เรียนรู้อย่างนึงคือ พระเจ้าสัตย์ซื่อ ไม่เคยมุสา ถ้าพระคัมภีร์สัญญาเช่นนี้แล้ว ใครเล่าที่จะเปลี่ยนได้ จะมีก็แต่วิญญาณแห่งการมุสา อย่าไปเชื่อมัน!!!
Popsyz ::: This Blog is Now Yesterday. 